پیک گیتار
پیک گیتار نوعی زخمه برای گیتار و از لوازم جانبی این ساز محسوب می شود. پیک گیتار تاثیر بسیاری در صدا و تکنیک نوازندگی شما خواهد داشت.
و در پیشرفت شما در سبک مورد نظرتان بسیار موثر است.
در ادامه مطلب به شرح بیشتری از پیک و راهنمای خرید آن میپردازیم
عوامل موثر در انتخاب پیک گیتار
صدایی که پیک مورد نظر تولید میکند، باید مطلوب ما باشد. انتخاب پیک مناسب بستگی زیادی به سبک و استیل نوازندگی دارد. برای انتخاب پیک به طور کلی باید ویژگی های مهمی چون، شکل ظاهری و طراحی پیک، ضخامت پیک، جنس پیک و همچنین نوع سیمهای گیتار را در نظر بگیریم.
شکل ظاهری پیک
پیکها با شکلهای متفاوتی در بازار موجود است. پیکهایی که نوکشان گرد مانند است بسیار مناسب برای اجرای ریتم و آکورد هستند و در طرف مقابل پیکهایی با نوک تیز برای اجرای لید که یک نت را در واحد زمان اجرا میکنند مناسب است. برخی از پیک ها سطح صاف و برخی دیگر زبر هستند. برای انتخاب پیک گیتار، احساسی که هنگام گرفتن پیک به دست ما منتقل میشود، خیلی مهم است.
ضخامت پیک
ضخامت یکی از مهمترین عوامل در انتخاب پیک است و ازخیلی نازک تا خیلی ضخیم وجود دارد. پیکهایی که ضخامت کمتری دارند، انعطاف بیشتری دارند و هریک بنابه ضخامت و میزان انعطافی که دارند برای کاربردی خاص استفاده میشوند.
حال به بررسی ضخامتها میپردازیم:
خیلی نازک Extra Light
ضخامت این پیک ها کمتر از 0/45mm است که صدای زیرتری ایجاد میکند و مناسب برای ریتم نوازی گیتار آکوستیک میباشد.
نازک Light
ضخامت این پیک ها 0/45mm تا 0/69mm است و صدای زیر دارند با این تفاوت که حجم صدایی بیشتری نسبت به پیک های خیلی نازک دارن و نوازندگان معتقدند که این پیک صدای طبیعی تری را القا میکند.
متوسط Medium
ضخامت این پیک ها 0/70mm تا 0/84mm میباشد و معروف به پیک همه کاره است. از این پیک ها در ریتم نوازی گیتار آکوستیک و سولو نوازی گیتار الکتریک و همچنین گیتار نوازی راک استفاده میشود با این تفاوت که کیفیت صدایی پیک ها قبلی را ندارند.
ضخیم Heavy
ضخامت این نوع پیک 0/85mm تا 1/2mm است و مناسب برای نواختن گیتارلید و الکتریک میباشد. تفاوت این نوع پیک ها در ایجاد صدای شفاف در سولونوازی است و همچنین صدای بیس ایجاد شده توسط این پیک ها بیشتر است.
در واقع هرچه ضخامت پیک ها افزایش پیدا کند صدای سیمهای بیس با حجم بالاتری شنیده میشود.
خیلی ضخیم Extra Heavy
ضخامت این پیک ها بیشتر از 1/2mm میباشد و مناسب برای گیتار الکتریک و سبکهای جاز و متال است.
جنس پیک
بعد از ضخامت، جنس پیک عامل موثری در انتخاب پیک است. پیک گیتار در طی زمان از جنسهای مختلفی چون پولک لاک پشت، چوب، نمد یا سنگ تهیه میشد و بعدها جای خود را به پلاستیک، رزین، فلز، شیشه دادند.
اولین بار ایده پیک از جنس پلاستیک توسط شرکت دی اندریاس پیکز توسط لوئیجی اسآر و پسر کوچکش تونی مطرح و اجرا شد.
اینکه چه نوع جنس پیکی برای شما مناسب است به عواملی چون : نوع صدای ایجاد شده مورد علاقه از ساز، احساس راحتی هنگام در دست گرفتن پیک و دوام آن بستگی دارد.
حال به انواع جنسهای پیک میپردازیم
پیک های فلزی
پیکهای ساخته شده از استیل صدایی شفاف تر از صدای تولید شده توسط پیکهای پلاستیکی دارند. البته این نوع پیکها خیلی راحت سیمها را فرسایش میدهند و همچنین میتوانند به بدنه گیتار آسیب برسانند به ویژه به گیتارهای آکوستیک که بدنه چوبی دارند. همچنین غیرقابل انعاطاف هستند. برایان می و بیلی گیتز از این دست پیکها استفاده میکنند. بعضی پیکهای فلزی بسیار گرانبها هستند و در میان کلکسیونرها از جایگاه ویژهای بر خوردارند، پیکهای ساخته شده توسط ضرابخانه سلطنتی انگلستان از این نوع هستند.
پیک های تگوا
پیکهای تگوا (که به آنها کروزو یا عاج گیاهی نیز میگویند) از یک درخت نخل (بومی آمریکای جنوبی) تولید میشود. تگوا مادهی سفید و سختی است که از دانههای این گیاه محافظت میکند.
پیک های پوست نارگیل
این پیک به شکل غافلگیرکنندهای خوشصدا هستند. هرچند مانند تاگوا انعطافپذیری پایینی دارد. این پیکها حس خوبی را به دست و به گیتار منتقل میکنند. همچنین به سادگی از سیمها جدا میشوند و سرعت نوازندگی را بالا میبرند.
دو برند مشهور تولید پیکهای نارگیل US Blues و Howling Monkey هستند.
پیک های سنگی
سنگ مادهی اولیهی بسیار سختی است و در عین حال صدای منحصر به فردی دارد. هرچند کار با پیکهای سنگی (مخصوصا در ضخامتهای پایین) چندان ساده نیست. این پیکها معمولا از ضخامتهای ۱.۹ میلیمتر به بالا عرضه میشوند. نکته منفی این نوع پیک ها عدم انعطاف پذیریبشان میباشد.
پیکهای سنگی بیشتر برای اجراهای سولو مناسب هستند. همچنین صدای قوی و سنگینی دارند. سطح آنها نیز ممکن است صدایی مشابه شیشه در زمان برخورد به سیمها ایجاد کند. پس بهتر است از آنها برای اجرای گیتار الکتریک استفاده کنید.
پیک چوب شیشام
چوب معمولا مادهی اولیهی مناسبی برای تولید پیک گیتار نیست. به این دلیل که به سادگی ساییده میشود و تغییر شکل میدهد. هرچند انواع مختلف چوب، سختیهای متفاوتی نیز دارد. این پیک که توسط شرکت کلایتون تولید میشود از چوبی به نام شیشام تولید شده است. این چوب در درجهبندی جانکا (که سختی چوب را مشخص میکند) دارای درجهی ۱۷۸۰ است.
پیک های اکریلیک
اکریلیک ها معمولا سطحی شفاف دارند و بسیار لغزنده هستند. در مقابل خش برداشتن و ساییده شدن مقاومت بسیار بالایی نشان میدهند. هرچند نگهداشتن آن ها در گرما (و با دست عرقکرده) بسیار سخت است. پس بهتر است نمونههایی را انتخاب کنید که دارای تکنولوژی گریپ هستند و صدای آن ها کمی شفافتر است.
اگر به پیکهای اکریلیک علاقه پیدا کردهاید بهتر است V-Picks را امتحان کنید. این محصولات از فرمول خاصی از اکریلیک استفاده میکنند که باعث لغزش کمتر میشود. یکی دیگر از شرکتهای تولیدکنندهی اکریلیک، Gravity نام دارد که آنها را با تنوع بسیار بالایی به بازار عرضه میکند.
پیکهای وگن
پیکهای وگن از مادهی اولیهی ناشناختهای ساخته شدهاند که بسیار شبیه مواد به کار رفته در مجسمه سازی است. احتمالا مشهورترین پیک این برند، جیپسی جز (Gypsy Jazz) نام دارد. این پیکها ۳.۵ میلیمتر قطر و سطح ناهمواری برای نگهداشتن بهتر دارند. پیکهای جیپسی جز انتخاب بسیاری از نوازندگان سبک جیپسی جز هستند.
پیک تاسک
تاسک مادهی اولیهای است که در ساخت تیغههای سردسته و بریج گیتار استفاده میشود. تولیدکنندگان این پیکها ادعا میکنند که تاسک صدا و دوام عاج را دارد. (خرید و فروش پیکهای عاج در اکثر کشورها ممنوع است.)
پیکهای تاسک صدای بسیار جذاب و وسیعی دارند. این صدا را میتوان حتی با ضربه زدن به خود پیک به خوبی شنید. پیکهای تاسک در سه نوع سفید (با صدای شفافتر)، مشکی (با صدای بستهتر) و نارنجی که صدایی متوسط دارد عرضه میشوند.
انواع پیک های پلاستیک
سلولوید
پیکهای از این جنس قدیمیترین و اولین نوع پیکهای پلاستیکی هستند و همچنان مورد استفاده قرار میگیرند به ویژه برای آن دسته نوازندگان گیتار که از افکت صدای وینتیج استفاده میکنند. اما این دسته از پیکها قابلیت آتشگیری بالقوهای دارند، این نکته را نوازندگان گیتار سیگاری به خوبی میدانند.
نایلون
این مدل رایجترین نوع پیکهای پلاستیکی است اما از آنجایی که سطح این پیکها صاف و صیقلی است، در دستان نوازندگان حالت لغزندهای دارد، تولیدکنندگان معمولاً با اضافه کردن شیارها یا نقاط برجسته ریزی بر روی آنها این مشکل را برطرف میکنند.
نایلون خاصیت انعطافپذیری و شکلپذیری بالایی دارد و به همین جهت به راحتی میتوان پیکهایی با شکلهای مختلف از این جنس را ساخت اکثر پیکهای نازک را از نایلون می سازند.
نقطه ضعف این پیکها این است که پس از استفاده یکی دو ماهه یا استفاده زیاد انعطافپذیری را از دست میدهند و بسیار شکننده میشوند. نوازندگان گیتار معمولاً تعداد زیادی از این نوع پیک را مصرف میکنند که علت همین مسئله است.
ترتکس
این نوع از پیکها به ترتیب توسط شرکتهای جیم دانلوب، دی اندریاس ساخته میشوند. این پیکها به راحتی در میان انگشتان جای میگیرند و برای نوازندگی سولوها و ریفها بهترین هستند. بسیاری از نوازندگان مشهور (از جمله اسلش) به دلیل صدای منحصر به فرد تورتکس از آن استفاده میکنند.
پیکهای ترتکس برای شروع به نوازندگی بسیار مناسباند و سبکهای مختلف را پوشش میدهند.
استال
استال یک نوع پلاستیک است که خود به دو گونه تقسیم میشود. پیکهای ساخته شده توسط استیو کلایتون از این نوع هستند. از ویژگی این نوع پیکها میتوان به سطح صاف و مات آن و همچنین پایداری و عمر زیاد آن اشاره کرد.
اولتم
پیکهای ساخته شده از این جنس سختترین و زمختترین نوع پیکهای پلاستیکی هستندو قابلیت ایجاد اصوات صاف را دارند و بیشتر مورد استفاده نوازندگان ماندولین قرار میگیرند. این نوع پیکها هم توسط شرکت استیو کلایتون ساخته میشوند.
لکسان
این نوع پیکها ظاهری براق و کریستال مانندی همچون شیشه دارند و همچنین بسیار سخت هستند. بهترین مثال برای این نوع پیکها سری استابی ساخته شده توسط شرکت جیم دانلوپ است.
استفاده از هر گونه از مواد یاد شده برای ساخت پیک میتواند ویژگیهای متفاوتی را ایجاد شود چنانکه یک پیک با ضخامت ۰٫۷ تا ۰٫۸ اگر از نایلون سخته شود بسیار انعطافپذیر خواهد بود و اگر همین پیک را با اولتم بسازیم سخت تر و محکم تر خواهد شد.
چیکن پیکس
پیکهای ترموپلاستیک معمولا با نام تجاری چیکن پیکس (Chicken Picks) عرضه میشوند و طبق گفتهی این شرکت «کیفیت و مقاومت بالاتری نسبت به سایر رقیبان دارند». این پیکها یکی از باکیفیتترین محصولات موجود در بازار هستند.
به دلیل مقاومت پایین ترموپلاستیک، پیکهای ساخته شده از این ماده با ضخامتهای بسیار بالا (۲ میلیمتر و بیشتر) عرضه میشوند و به همین دلیل انعطاف بسیار کمی دارند. هرچند لبهی آنها به شکلی طراحی شده که مورب باشد و صدایی شفاف، مشابه پیکهای باریکتر تولید کند.
پیک بلوچیپ
پیکهای بلو چیپ (Blue Chip) از نوعی پلاستیک پیشرفته و مقاوم ساخته شدهاند. این پیکها صدای بسیار دلنشینی دارند و مقاومت بالایی دربرابر خش و ساییده شدن نشان میدهند. سطح آنها نیز اصطکاک بسیار کمی تولید میکند. شرکت تولید کننده این خصوصیت را به استفاده از «روانکنندهای مخصوص» نسبت میدهد.
نوع سیم
نوع سیمهای گیتار هم در انتخاب پیک مؤثرند، آنچنانکه برای سیمهای ضخیمتر پیکهای درشت تر و ضخیمتر توصیه شدهاست، چرا که قابل کنترل تر و تولیدکننده اصوات ناخواسته کمتر است. نوازندگان دث متال معمولاً پیکهایی را با ضخامت بیشتر از ۱٫۵۵ میلیمتر انتخاب میکنند.
نوازندگان جاز نیز از پیکهای هوی استفاده میکنند تا بتوانند از سیمهای ضخیم گیتار خود صدای مطلوب را بگیرند.
گیتارهای باس سیمهای بسیار قطوری دارند، از این رو نوازندگان باس پیکهای ضخیمتر را انتخاب میکنند.
برندهای مختلف پیک
دانلوپ، فندر، ارنی بال، داداریو، پریس، گیبسون و آلیس از نمونه های برندهای تولید کننده پیک می باشند.
بدون نظر با 948 بازدید