چایکوفسکی Tchaikovsky

چایکوفسکی Tchaikovsky با نام کامل پیوتر ایلیچ چایکوفسکی از موسیقیدان و آهنگسازان برجسته روس زادهٔ ۷ مه ۱۸۴۰ میبود.

چایکوفسکی Tchaikovsky در وتکینسک به دنیا آمد. پدرش مهندس معدن بود و مادرش پیانو مینواخت. چایکوفسکی به کمک معلم و پرستاری که در منزلشان زندگی میکرد زبان فرانسوی و آلمانی را فراگرفت. در سال ۱۸۴۸ به دلیل استعفای پدرش از شغلش به مسکو نقل مکان کردند اما به دلیل شیوع وبا به سن پترزبورگ رفتند.

تحصیل در رشته حقوق

چایکوفسکی Tchaikovsky به اصرار خانواده به مدرسه حقوق رفت و در نوزده سالگی کارمند دولت شد. او بالاخره در بیست و یک سالگی به دانشگاه موسیقی روسیه رفت و در کنسرواتور سن پترزبورگ به تحصیل پرداخت. علاقه و پیشرفت او باعث شد تا  در دانشگاه استاد هارمونی شود. در همین دوران یک سنفونی، یک اپرا و یک پوئم سنفونیک را نوشت. در خلال سال هاى 1869 تا 1875 چایکوفسکی، به عنوان منتقد موسیقى در موسسه راسکى و دوموستى مشغول به کار شد.

رومئو ژولیت

چایکوفسکی Tchaikovsky این اثر را که از اولین آثارش به شمار می آید را در سی سالگی برای ارکستر نوشت. رومئو ژولیت در نخستین شب اجرا در ۱۸۷۰ میلادی با شکست روبه‌رو شد. چایکوفسکی بر آن شد که اوورتور را بازبینی کند و بنا به پیشنهاد دوستش بالاکیرف برای تجسم لارنس راهب تم جدیدی ساخت اما با این همه، اثرش با استقبال روبه‌رو نشد. تنها بعد از ۲۰ سال و پس از بازبینی‌های دیگر بود که رومئو و ژولیت محبوبیتی جهانی یافت. رومئو و ژولیت چایکوفسکی نیز مانند نمایشنامه شکسپیر به تجلیل از عشقی رمانتیک و چنان پرتوان می‌پردازد که حتی بر مرگ نیز چیره می‌شود.

باله دریاچه قو و مالفرد

دریاچه قو یکی از مشهورترین آثار چایکوفسکی Tchaikovsky است که آنرا در سال 1876 نوشت و در سال 1877 برای اولین بار در سالن بولشوی به روی صحنه رفت. او در سال 1885 اثر مالفرد را نوشت. سال هاى 1888 و 1889 به عنوان رهبر ارکستر به آلمان، فرانسه و انگلستان سفر کرد. در سال 1893 وى نوشتن سمفونى ششم ناتمام خود را که در سال 1891 آغاز کرده بود را به اتمام رساند.

ازدواج

چایکوفسکی Tchaikovsky در سال ۱۸۷۷ با دختری از شاگردان هنرستان ازدواج کرد. او چند روز پس از ازدواج، این زناشویی را شکنجه هولناک روحی توصیف می‌کند و از همسرش جدا میشود. بعدها او مورد حمایت بانویی ۴۶ ساله به‌نام نادژدا فون مِک که صاحب ۱۱ فرزند بود قرار میگیرد. آنها به مدت 14 سال با یکدیگر مکاتبه داشتند اما هرگز همدیگر را ندیدند.

سبک موسیقیایی

سبک موسیقی چایکوفسکی دربردارنده عناصری از موسیقی فرانسوی، ایتالیایی و آلمانی هست. او عناصر ملی و جهانی را در هم می آمیخت تا موسیقی بسیار شخصی و سودایی خود را بسازد. موسیقی چایکوفسکی دربردارنده ملودی‌هایی زیبا است که مانند حرکت‌های باله آکنده از انعطاف و جهش هستند. او ملودی را چندین‌بار تکرار می‌کند و گاه‌به‌گاه با استفاده از دینامیک قوی‌تر و ارکستراسیون حجیم‌تر، بیانی درون‌گرایانه و تغزلی را به شور و غوغایی پرتوان بدل می‌سازد.

آثار چایکوفسکی Tchaikovsky

چایکوفسکی هم در زمینه سازی و هم آوازی قطعاتی را نوشته که برخی از آنها عبارتند از: سنفونی‌های چهارم (۱۸۷۷)، پنجم (۱۸۸۸) و ششم (پاتتیک، ۱۸۹۳) که شهرت فراوانی دارد، کنسرتو پیانو شماره یک در سی‌بمل مینور (۱۸۷۵)، کنسرتو ویولون (۱۸۷۸) و اوورتور فانتزی رومئو و ژولیت (۱۸۶۹)

باله های معروف اونیز شامل: دریاچه قو (۱۸۷۶)، زیبای خفته (۱۸۸۹) و فندق‌شکن (۱۸۹۲) میباشند. باله فندق شکن را به صورت سوئیت نیز تنظیم کرده است.

از میان هشت اپرای او، اوژن اونگین (۱۸۷۷ – ۱۸۷۸ ) و بی‌بی پیک۱۸۹۰  میلادی بیشتر اجرا شده‌اند. قطعه‌های ارکستری و نمایشی مارش اسلاو و اورتور ۱۸۱۲ میلادی نیز از دیگر آثار ارکستری او هستند.

مرگ و افتخارات

چایکوفسکی Tchaikovsky در ۶ نوامبر ۱۸۹۳ در ۵۳ سالگی در شهر سن پترزبورگ به دلیل ابتلا به وبا درگذشت.

او اولین آهنگساز روس بود که تأثیری تاریخی و بین‌المللی در جهان داشت و با حضور خود به عنوان رهبر ارکستر مهمان در اروپا و آمریکا آن را تقویت کرد. یکی از این حضورها به مناسبت افتتاح تالار کارنگی در نیویورک در سال ۱۸۹۱ بود. او در سال ۱۸۸۴ مورد احترام و تشویق امپراتور الکساندر سوم قرار گرفت و در پایان دهه ۸۰ به دریافت جایزه حقوق مادام‌العمر نایل شد.