دودوک Duduk

دودوک Duduk یا تزیراناپوق اصیل‌ترین ساز ارمنیان است که باستان‌شناسان قدمت این ساز را به ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد ولی دانشمندان غربی قدمت این ساز را به ۱۵۰۰ سال پیش می‌دانند.

دودوک Duduk جزو ساز‌های هواصدا (یا آیروفون یا ساز‌های بادی) است. در گذشته، دودوک را از استخوان و بعدها از نی می‌ساختند. اما از سده پنجم میلادی چوب و نی درساخت دودوک به کار برده شد.برای ساخت دودوک هم از شاخه و چوب کهنه شده ساقه درخت پنجاه تا شصت ساله زردآلو و برای ساخت بخش دهانی دودوک نیز از یقک که در ساحل رود ارس می‌روید استفاده می‌کنند.

یونسکو در سال  ۲۰۰۵ میلادی دودوک را به منزلهٔ شاهکار میراث معنوی و شفاهی بشریت معرفی کرد.

نحوه‌ی نواختن ساز دودوک Duduk

انواع دودوک

اندازه دودوک Duduk  در مناطق مختلف متفاوت است و دارای سه اندازهٔ کوچک (۲۸ سانتیمتر)، متوسط (۳۳سانتیمتر) و بزرگ (۴۰ سانتیمتر) است. دودوک فقط دارای یک اکتاو، دو گام و دو نت است

در سده بیستم میلادی، استادان موسیقی در ارمنستان تنظیمات دودوک یکسان‌سازی کردند و تنظیم آن را، برخلاف نتهای غربی، درمقیاس دو نت در یک اکتاو (سوم یا چهارم) تعیین و تثبیت کردند. فن استفاده از انگشتان نوازنده نتهای اضافی لازم برای نزدیک شدن به مقیاس هفت یا دوازده نت را به دست می‌دهد.

نوازندگان دودوک Duduk

جیوان گاسپاریان و سرگی دالالیان از نوازنده های معروف این ساز میباشند.