فلوت Flute

فلوت Flute از سازهای بادی چوبی بی‌زبانه است که برخلاف دیگر سازهای این دسته، صدای آن از نوسان هوای دمیده‌شده بر لبهٔ دهنی ساز تولید می‌شود.

این ساز جزء قدیمی‌ترین سازهای بادی میباشد و قدمت برخی از انواع آن، به ۵۰٬۰۰۰ سال پیش می‌رسد.

فلوت Flute جزء قدیمی‌ترین سازهای بادی محسوب می‌گردد و تاریخچه فلوت کلید دار به 200 سال قبل از میلاد مسیح بازمیگردد.

جنس و اجزای فلوت Flute

فلوت‌ها در گذشته از جنس چوب ساخته می‌شدند. ولی امروزه با وجود اینکه این ساز در زمره سازهای بادی چوبی قرار دارد. با این حال ملاک تقسیم‌بندی آن جنس و آلیاژی که در ساخت آن استفاده شده مد نظر نیست، بلکه نحوه تولید صدای آن است.
فلوت انواع متعدد دارد که بیشتر آنها بر خلاف فلوت معمولی ازسر نواخته می شوند. مشهورترین آنها یک نوع فلوت قدیمی به نام فلوت آبک ( Flute-a-bec) می باشد.

فلوت یک لوله مسدود است که از سه قسمت زیر تشکیل شده است:

سر: محل دمیدن نوازنده بر روی این قسمت قراردارد که یک سر آن نیزمسدود است.

بدن: این قسمت طول نسبتا زیادی دارد که سوراخ هایی روی آن ایجاد شده اند و این سوراخ ها با سوراخ گیرپوشانده شده اند.

پایه: این قسمت بعدها به فلوت اضافه شده است و دو نیم پرده به وسعت آن اضافه می کند.

تولید آواز و زبان زدن:

نحوه تولید تن ها در فلوت معمولا با تکیه و حرکت زبان است. در تکیه های تک زبانی، از هجای tu(تو) استفاده می شود. چون نواختن نت های سریع، در سرعت های زیاد، با تکیه تک زبانی مشکل است، نیاز به تکیه دیگری است. در این مواقع، از هجاهای ku-tu (تو-کو) استفاده می شود. اگر تکیه دو زبانی نیز برای اجرای نت های سریع کافی نباشد از تکیه ی سه زبانی استفاده می کنند: tu-ku-tu (تو-کو-تو) یا tu-tu-ku

یکی دیگر از تکنیک های رایج زبان ردن در این ساز، flutter  است. در این تکنیک ، زبان با سرعت حرکت می کند و نوازنده، تن یا تن هایی را اجرا می کند.