جلیل شهناز Jalil Shahnaz
جلیل شهناز Jalil Shahnaz از موسیقیدانان و نوازندگان برجسته تار می باشد که در ۱ خرداد ۱۳۰۰ در اصفهان متولد شد.
جلیل شهناز Jalil Shahnaz در خانواده ای هنرمند به دنیا آمد. ساز اصلی پدرش تار بود اما سهتار و سنتور هم مینواخت. عمویش نیز نوازنده کمانچه بود. جلیل شهناز نیز نوازندگی تار را نزد برادرش آموخت.
فعالیت هنری
جلیل شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ۱۳۲۸ آغاز کرد و در سال ۱۳۳۶ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامههای گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و… به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه «یاران ثلاث» (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) به اجرای برنامه پرداخت.
او در دههٔ ۱۳۶۰ گروه اساتید را که متشکل از فرامرز پایور، علی اصغر بهاری، محمد اسماعیلی و محمد موسوی بود را بنا نهاد. از معروف ترین آلبوم های حاصله از این گروه می توان از آلبوم «کنسرت اساتید موسیقی ایران» با آوای دلنشین استاد شهرام ناظری نام برد.
افتخارات جلیل شهناز Jalil Shahnaz
چهره ماندگار هنر و موسیقی در سال ۱۳۸۳
دریافت مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) در سال ۱۳۸۳
در سال ۱۳۸۷ به خاطر ارادت والای استاد شجریان به وی، گروهی که با آن کار می کرد را «گروه شهناز» نام نهاد.
آثار
آلبوم، آواز و تصنیفهایی چون: نوبهار، ره آورد، راز، آواز شهناز، باغ نوا، بیات ترک، چهارمضراب، صد سال تار، مهر، دفتر تار، افتخار آفاق، عشق و زندگی، نوید بهاری، شور و زندگی، تار سولو، تار و ترمه، یاران زنده رود، شهناز شهنواز، عطرافشان، زبان تار و همچنین کتاب گل های جاویدان (پانزده قطعه برای تار و سه تار) از جمله آثار جلیل شهناز است.
مرگ
جلیل شهناز در خرداد سال 1392 در سن 92 سالگی بر اثر کهولت سن درگذشت. او علاوه برنواختن تار با سه تار، ویولون، تمبک و سنتور نیز آشنایی داشت.
بدون نظر با 254 بازدید