راینکه اولین تور کنسرت خود را در 19 سالگی به عنوان پیانیست در سال 1843 ، در دانمارک و سوئد اجرا نمود. و پس از آن مدت طولانی را در لایپزیگ، جایی که با فلیکس مندلسون ، رابرت شومان و فرانتز لیست وارد روابط دوستانه شد زندگی کرد.

پس از اقامت در لایپزیگ ، راینکه با کونیگسلاو و ویلهلم جوزف فون واسیلوسکی به تور شمال آلمان و دانمارک رفت. و در سال 1846 ، راینکه به عنوان پیانیست دربار در کپنهاگ منصوب شد و تا سال 1848 آنجا ماند و پس از استعفا به پاریس رفت. به طور کلی او چهار کنسرت برای ساز خود نوشت. (و بسیاری از کاندنزها برای کارهای دیگران ، از جمله یک مجموعه بزرگ منتشر شده به عنوان Opus 87 او) ، و همچنین کنسرتوهایی برای ویولن ، ویولن سل ، چنگ و فلوت.

سمت ها و فعالیتها

در سال 1851 ، راینکه استاد کنسرواتوار کلن شد.  در سالهای پس از آن وی به عنوان مدیر موسیقی در کلانشهر آلمان در بارمن منصوب شد. و به عنوان مدیر آکادمیک ، مدیر موسیقی و رهبر ارکستر Singakademie در برسلاو شد.

او همچنین در سال 1860 به عنوان مدیر کنسرتهای ارکستر Gewandhaus در لایپزیگ و استاد آهنگسازی و پیانو در کنسرواتوریوم منصوب شد. وی بیش از سه دهه تا سال 1895 ارکستر را هدایت کرد. راینکه برای اولین بار نمایش هایی مانند نسخه کامل هفت حرکت آوازهای آلمانی برامس (1869) را انجام داد. وی در سال 1865 کوارتت Gewandhaus-Quartet  و در سال 1892 کوارتت زهی D major را به نمایش گذاشت.