سه تار Setar
سه تار Setar از سازهای زهی و مضرابی موسیقی ایرانی و از خانواده تنبور و تار است که آنرا را معمولاً با مضراب نمینوازند و با ناخن، زخمه میزنند. و وسعت آن نزدیک به 3 اکتاو است.
سه تار Setar در گذشته سه سیم داشته و بعدها توسط مشتاق علی شاه سیم چهارم نیز به آن افزوده شده است. این ساز دارای ۲۸ پردهٔ قابل حرکت از جنس روده حیوانات یا ابریشم است. قدیمیترین نمونههای این ساز به قرن یازدهم هجری برمیگردد. ساز ناصرالدینشاه قاجار یکی از نمونههای قدیمی سهتار است.
کوک اصلی این ساز دو_سل و دو_سل است. برای اجرای دستگاه های مختلف موسیقی سنتی در کوک های مختلف کوک میشود. سیم اول سه تار پایه کوک باقی سیمها میباشد. بعضی اوقات برای تمرین از پایه نت لا برای کوک سیم یکم استفاده میشود. این ساز همچنین ساز مورد علاقه ی عرفا و اهل تصوف بوده است.
جنس و اجزای سه تار Setar
ساز سه تار از چوب درخت گردو، توت و افرا ساخته میشود و جنس سیمها آن از فولاد و برنز میباشد و دارای دو قسمت کاسه و دسته است وشامل اجزای زیر میباشد:
جعبه گوشی، گوشیها، پرده قبل از شیطانک، شیطانک، پردههای اصلی (چهارلایی)، پردههای فرعی (سهلایی)، دسته، کاسه، صفحه، خرک، سیمگیر وسیم
نوازندگان سه تار
میرزا عبدالله، درویش خان، ابوالحسن صبا، احمد عبادی، نور علی برومند، یوسف فروتن، سعید هرمزی، داریوش صفوت، جلال ذوالفنون، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، داریوش پیر نیاکان، عطا جنگوک، داریوش طلایی، کیوان ساکت، مسعود شعاری، حمید متبسم، کیهان کلهر، محمد فیروزی، کیا طبسیان، امیرحسین پورجوادی، قشنگ کامکار از جمله سه تار Setar نوازان برجسته کشورمان هستند.
بدون نظر با 580 بازدید