سه تار Setar

سه تار Setar از سازهای زهی و مضرابی موسیقی ایرانی و از خانواده تنبور و تار است که آنرا را معمولاً با مضراب نمی‌نوازند و با ناخن، زخمه می‌زنند.و وسعت آن نزدیک به ۳ اکتاو است.

سه تار Setar  در گذشته سه سیم داشته و بعدها توسط مشتاق علی شاه سیم چهارم نیز به آن افزوده شده است و دارای ۲۸ پردهٔ قابل حرکت از جنس روده حیوانات یا ابریشم است. قدیمی‌ترین نمونه‌های این ساز به قرن یازدهم هجری برمی‌گردد، ساز ناصرالدین‌شاه قاجار یکی از نمونه‌های قدیمی سه‌تار است.

کوک اصلی این ساز دو_سل و دو_سل است اما برای اجرای دستگاه های مختلف موسیقی سنتی در کوک های مختلف کوک میشود. سیم اول سه تار پایه کوک باقی سیمها میباشد و بعضی اوقات برای تمرین از پایه نت لا برای کوک سیم یکم استفاده می‌شوداین ساز همچنین ساز مورد علاقه ی عرفا و اهل تصوف بوده است.

جنس و اجزای سه تار:

ساز سه تار از چوب درخت گردو، توت و افرا ساخته میشود و جنس سیمها آن از فولاد و برنز میباشد و دارای دو قسمت کاسه و دسته است وشامل اجزای زیر میباشد:

جعبه گوشی، گوشی‌ها، پرده قبل از شیطانک، شیطانک، پرده‌های اصلی (چهارلایی)، پرده‌های فرعی (سه‌لایی)، دسته، کاسه، صفحه، خرک، سیم‌گیر وسیم‌

نوازندگان:

میرزا عبدالله، درویش خان، ابوالحسن صبا، احمد عبادی، نور علی برومند، یوسف فروتن، سعید هرمزی، داریوش صفوت، جلال ذوالفنون، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، داریوش پیر نیاکان، عطا جنگوک، داریوش طلایی، کیوان ساکت، مسعود شعاری، حمید متبسم، کیهان کلهر، محمد فیروزی، کیا طبسیان، امیرحسین پورجوادی، قشنگ کامکار از جمله سه تار نوازان برجسته کشورمان هستند.